අමතක නොවන දවසක්

අද මම කියන්නම් මගේ ජීවිතයේ අමතක නොවන දවසක් ගැන....

මේක මම මුලින්ම ඉන්දියාවට ආපු දවස ගැන. මීට අවුරුදු දෙකකට කලින් තමයි මේ සිද්ඩිය උනේ. මම මගෙ විශ්ව විද්යාආලයට ආවෙ නියෝජිතයෙක් හරහා. මම මීට කලින් ඉන්දියාවට ගිහින් තිබුනෙත් නැහැ. ඔන්න ඉතින් ඒ දවසෙ මම සහ තව ළමයි කීප දෙනෙක් එක්ක මම කටුනායක ගුවන් තොටුපලින් චෙන්නායි නගරයට ගියා. ශ්‍රී ලාන්කිකයෙකු වීම ගැන මට මුලින්ම ආඩම්බර වුනේ එදා කියල කියන්න පුලුවන්. මොකද, "1st impression is the lasting impression" කියන දේ මම ඇත්ත කියල මට හිතුනා..

මුලින්ම ගුවන් තොටුපොල ඇතුලට ගියාම එක තැනක මිනිහෙක් බදාම අන අන හිටියෙ.මම පුදුම උනා. මේක අන්තර්ජාතික ගුවන් තූටුපොලක් නේද කියල. පස්සෙ මම ආගමන - විගමන කවුලුවට ගියාම එතන පරණ වෙච්ච සාරියක් ඇඳගත්ත වයසක කාන්තාවක් කොළපතකින් පොළව අතු ගගා හිටිය. එදා තමයි මට හිතුනෙ මම යන්නෙ මොනවගේ රටකටද කියල.

ඔන්න ඉතින් කලබල ජරමර අතරේ මම ගුවන් තොටුපොලින් එලියට ආව මගෙ නියෝජිතයා එක්ක. අපිත් එක්ක ඔක්කොම ළමයි 100ක් විතර අවිත් හිටියා. මට පස්සෙ තමයි දැන ගන්න ලැබුනේ එයාල ඔක්කොම යන්නෙ බැoගලොර් විශ්ව විද්යා්ලයට කියල.
ඒත් මගෙ හිතේ පුන්චි බලා පොරොත්තුවක් තිබ්බ මැoගලොර් යන කෙනෙක් මේ අතරෙ ඉඳීවි කියල.
අපේ නියෝජිතයා කිව්ව විදියට මමත් ගිහිල්ලා එතන නවත්තල තිබ්බ බස් එකට නැග්ගා. නැගල එතන හිටිය යාලුවෙක් එක්ක පොඩි චැටක් දාගෙන හිටිය. එතකොටම අර uncle අවිත් කියපි.... "ඔයා මොකද මේ බස් එකෙ කරන්නෙ. ඔයා මේකෙන් බහින්න. මේකෙ යන්නෙ බැoගලොර් යන ළමයි විතරයි" කියල. මමත් ඉතින් බස් එකෙන් බැහැගත්තා. ඊට පස්සෙ මේ uncle කියනව, “මැoගලොර් යන්නෙ ඔයා විතරයි. ඔයා යන්නෙ ට්රේ,න් එකෙන්. මේ මනුස්සය ඔයවව එහෙට එක්ක යයි” කියල මාව එතන හිටිය මනුස්සයෙක්ට බාර දුන්න. එයාගෙ නම "බාසා". මිනිහා චෙන්නයි උනාට සිoහල, දෙමළ කතා කරන්න පුලුවන්. ඔන්න ඉතින් මගේ යලුවො ටික අර බස් එකේ යන අතරේ මමත් බාසාත් එක්ක ගියා ත්රී විලර් එකක නැගල ස්ටේශන් එකට. මේ යන අතරේ මිනිහා මට ට්රෙේන් ටිකට් එක දීල මාව වෙන ත්රී්විලර් එකකට නග්ග්ගවල කිව්ව, "He will drop you to there" කියල. මමත් ඉතින් "Ok" කියල ආව.
මේ මනුස්සයා මාව චෙන්නයි දුම්රිය පොළින් මාව බස්සවල මට දෙමළින් මොනවදො කිව්ව.මට ඒක හරියටම තෙරුනේ නැතැත්, මෙතන ඉඳල මට තනියෙම යන්න වෙන බව මට තේරුනා. මේ වෙද්දි වෙලාව දවල් 12.00 ට විතර ඇති. මට දෙයියන් බුදුන් සිහි උනේ චෙන්නායි දුම්රිය පොළ ඇතුලට ගියාට පස්සෙ. සෙනග 100ක් විතර මාව වට කරගත්තා. "ස’ර්.. තමිල් තෙරියමා ? konsa language? Sri Lanka ? ඒ මිනිසුන් මගේ බැග් එක අරගෙන ගිහින් දෙන්න පොර කෑව. අලි මදිවට හරක්!!! බොහොම අමාරුවෙන් ඒ වදෙනුත් බේරිලා මම "station" එක ඇතුලට ආව.
ඒක ගොඩාක් කලබල තැනක්. මම මගේ ලොකු බැග් දෙකත් තල්ලු කරගෙන එතන හිටිය පොලිස් කාරයෙක් ගෙන් කොච්චිය ගැන විස්තර ඇහුවා. බොහොම අමාරුවෙන් හස්ත භාශාවෙන් කොච්චිය තියෙන තැනයි, ඒක චෙන්නයි වලින් පිටත් වෙන්නෙ රෑ 8.10 කියලයි අහගත්තා.ඉතින් දවල් 12.00 ඉඳල රෑ 8.00 වෙනකන් මම දුම්රිය පොළේ එහේ මෙහේ ඇවිද ඇවිද හිටියා.
ඉන්දියාවෙ කොච්චර දුප්පත් මිනිස්සු ඉන්නවද කියල බලන්න කාට හරි "station" එකට ගියාම හොඳටම ඇති. මේ ඔක්කොම අතරේ ඉන්දියාවට බොහොම ලස්සන ස්Oස්කෘතියක් තියෙනවා කියල මට හිතුන. කොහොමින් කොහොමහරි රෑ 8.00ට විතර ආපු ට්රේන් එකට මම නැග්ගා. (Flat form number 17) ට්රේන් එකේ නම west cost express.
මම කලින් නිතරම වගෙ ට්රේන් එකේ ගිහිල්ල තිබ්බත් මේක මට අලුත්ම අත්දැකීමක් උනා. ඔක්කොම දෙවල් වෙනස්. මගේ ලඟම හිටියෙ වයස 40ක් විතර වෙච්ච uncle කෙනෙක්. මෙයා දවස් 3ක් තිස්සෙ ට්රේන් එකේ එනවලු. (බිහාර් ඉඳල) එයත් මැoගලොර් යනව කිව්ව නිසා ටිකක් විතර බය අඩු උනා.
කලින්ම මම අහල තිබ්බ විදියට මගේ ට්රේන් එක මැoගලොර් වලට යද්දි 2.30 වෙනව කිව්ව. මම හිතුවෙ පැය 6කින් විතර මැoගලොර් ව්ලට යයි කියලා. මම කෝකටත් කියල එතන හිටිය කෙනෙක් ගෙන් අහුව මේක මැoගලොර් යනකොට කීය විතර වෙයිද කියල. ඔන්න එතකොට තමයිමම දන ගත්තෙ අර "බාසා" කියල තියෙන්නෙ පාන්දර 2.30 නෙමේ, පහුවෙනිද දවල් 2.30 ගැන කියල. ඔක්කොම පැය 17 1/2ක්.
ගොඩාක් ලොකු කොච්චියක්. පෙට්ටි 20 – 25 ක් විතර තිබ්බා. එතුවක් කාලෙකට මම දැකල තිබ්බ ලොකුම කොච්චිය. මේ පැය 17 ඇතුලත ගොඩක් මිනිස්සු කොච්චියට නැගල බැහැල ගියා. එක එක විදියෙ මිනිස්සු.

හැම තිස්සෙම "කිරි"යි "කෝපි"යි අරගෙන මිනිස්සු "චායා... චායා.... කෆේ... කෆේ... කිය කියා යනවා.
මේ අතරෙ තව මිනුස්සයෙක් බිරියානි, චපාති, පුලාවො, පූරි අරගෙන යනව. ලoකාවෙ වගේම කඩල, ටොෆි, වතුර බෝතල්, බීම බොතල් අරගෙන යන වෙළෙන්දොත් ගොඩාක් හිටිය. මේ මොහොමයක් දෙවල් මට අලුත් දේවල්. මමත් ගෙදර ගැන, අලුත් විශ්ව විද්යා ල ජීවිතය ගැන හිත හිත කොච්චියේ ගියා. සමහර දුම්රිය ස්ථාන වල විනඩි 15 - 20ක් විතර නවත්තල තිබ්බ. (කට්පඩි Katpadi, ඊරෝඩ් ජන්ශන් Eroad Junction, කැලිකට් Calicut) සමහර මිනිස්සු මේ වගේ තැන් වලදි, කොච්චියෙන් බැහැල වතුර ටිකක් නා ගත්තා. කොහොමින් කොහොම හරි හරි වෙලාවටම කොච්චිය කන්හන්ගෝඩ් (Kanhangod), කාසර්ගෝඩ් (Kasargod) දුම්රිය ස්ථාන පහුකරල පහුවෙනිදා දවල් 2.30 වෙද්දි මැoගලොර් වලට ආව.

මම මැoගලොර් දුම්රිය ස්ථානයෙන් බැහැල ඒ වෙද්දි එහේ ඉගෙන ගන්න ලoකාවෙ ශිෂ්යලයෙක් වෙච්ච රoගික ඇවිල්ලද කියලා ටිකක් එහේ මෙහේ බැලුවා. අඳුර ගන්න බැරි වෙච්ච හින්ද මම ලඟ තිබ්බ "Coin Box" එකකින් රoගිකට call එකක් දුන්න. කොහොමින් කොහොම හරි විනාඩි 15 කට විතර පස්සෙ රoගිකව හොයා ගත්තා.
ඒ වෙද්දි මගෙ විශ්ව විද්යා්ලයේ වාහනයක් අවිල්ල තිබුන මාව එක්ක ගෙන යන්න. ඒ වෙලාවෙදි අපි මැoගලොර් නගරය මැද්දෙන් ලාල්බාග් (Lalbagh), වගේ නගර පහු කරල මගේ විශ්ව විද්යාකලයේ, අපේ Department එකට ආවා. එදා ඉරිදා දවසක්. ඒක නිසා ළමයි හිටියේ නැහැ. මම Admission කාමරයට ගිහින් මගේ ගෙවීම් කරලා ඔක්කොම වැඩ ඉවර කර ගත්තා.
ඊට පස්සෙ අපේ විශ්ව විද්යාඔලයේ සභපති තුමා මගෙන් ඇහුවෙ Do you like to stay in the hostel or……? කියලයි. මේකට උත්තරේ දෙන්නෙ කොහොමද කියල මට රoගික කියල තිබ්බෙ. මම කිව්ව "Sir, I prefer to stay out, I wish to stay with other Sri Lankan students”
මම හිටපු ගෙඩනැගිල්ලෙම තමඉ අපේ ලoකවෙ ගෑණු ළමයින්ගෙ නේවාසිකාගාරය තිබ්බෙත්.(එයාලට නේවාසිකාගාරයේම නැවතීම අනිවාර්යයී) ඔන්න ඒ වෙලවෙම දක්ෂි කියලා අපේ ලoකාවෙ ළමයෙක් අපිව හම්බ වෙන්න ආවා. (දැන් නම් ඉතින් හොඳ යාලුවෝ)
ඔන්න ඊට පස්සෙ අපි ගියා අපේ බෝඩිමට. මට මතක් වුනේ අර TV එකේ ගිය ටෙලි නාට්යුය. "බොඩිම". ඊට වඩා වැඩි වෙනසක් තිබ්බෙ නැහැ. (කොල්ලොන්ගෙ ගොඩක් බෝඩිම් ඔහොම තමයි නේද:)
ඒ ගෙදර ඔක්කොම 4 දෙනයි (මාත් එක්ක)
රoගික (මාවනැල්ල), ප්ර්සාද් (නුවර), කවිරත්න (කලුතර)
මේ අය ගැන විස්තර පස්සෙ කියන්නම්....
එදා උයලා තිබ්බෙ අලයි පරිප්පුයි බතුයි : ) ලoකාවෙ විදියට.
ටොක වෙලාවකින් මම දක්කා රoගික, කවී එහෙම නාලා, එහෙම හොඳ ඇඳුමක් දාගෙන,, පව්ඩර් එහෙම දාගෙන ලැස්ති වෙනව. මම හිතුවෙ කොහේ හරි යන්න ලැස්ති වෙනව කියල. ඒක නිස මම ඇහුව කොහේද යන්න හදන්නෙ කියල. ඔන්න එතකොට මම දැන ගත්ත තව ටිකකින් ලoකාවෙ ගෑණු ළමයි ටික අපේ බෝඩිමට එනව කියල.

විනාඩි 10කින් විතර ඔන්න 10 ක් විතර කට්ටිය අපේ බෝඩිමට කඩා පත් උනා. :) මේක කවී හැඳින්වුවේ "සුනාමි තත්වයක්" කියල. : )

මෙතන හිටිය අලුත් අය 4 දෙනෙකුත්. සුපුන් (බත්තරමුල්ල) උදාරා (මතුගම) අකලන්ක (ගම්පහ) හිරුණි (මාතර)
පරණ අය හිටියෙ නවම්මලී (නාරාහේන්පිට), දක්ෂි (ගම්පහ), මඩූ (නුවර), ශෂි (ගාල්ල), රoගික, ප්රටසාද්, කවිරත්න, චාමර (පානදුර), දිනේෂ් (මාතලේ), ගොඩ්ෆ්රිග (ත්රි‍කුණාමලය)
ඔන්න ඉතින් අපේ අයියල ටික මේ ඔක්කොටම කතා කරල තිබ්බෙ පොඩි රැග් එකක් දෙන්න. (මොකක් උනත් ලoකාවෙ නේ…....)
හැබයි අපේ සෙට් එක හිතූ තරම් රැග් උනේ නම් නැහැ. (පව් අපේ seniors ලා එක නoගි කෙනෙකුට කිව්වා A/L Bio කරල තිබ්බ නිස ප්රeජනනය ගැන කතවක් කරන්න කියල. මේ නoගිත් මො මොලේ පාවිච්චි කරල ශාක ප්රිජනනය ගැන, වයිරස ප්ර ජනනය ගැන, කතා කරල අන්තිම ටිකේදි පොඩ්ඩක් විතර සත්ව ප්ර ජනනය ගැන කතා කරල කතාව ඉවර කලා. ඔන්න ඔතෙන්දි තමයි අපේ seniors ලට ටිකක් මළ පැන්නෙ. මම A/L bio කරල තිබ්බ නිසා මට කිව්ව මෙයා කතා කරන දේ හරිද කියල බලන්න කියල. මම කිව්ව හරියටම හරි කියල එයට මිස් වෙච්ච පොයින්ට්ස් ටිකක් මතක් කරල දුන්න. ඔන්න අපේ අයියලාට ඒ පාර මාත් එක්කත් මළ පැනලා. තවත් ටිකක් ඒ නoගිගෙන් අහුවා. ඊත් ඉතින් එයාව bite කරන්න කාටත් ටිකක් අමාරු උනා.

මටත් ඉතින් ටිකක් happy. මොකද ඉතින් අපේ සෙට් එකේ කෙල්ලෙක් නේ. ඔන්න ඊලඟ වාරෙ මගේ. මේ වෙද්දි රoගික එහෙම දැනගෙන හිටිය මම Ceylon Hotel School එකේ ඉගෙන ගෙන ඇවිත් තියෙන්නෙ කියල. මෙතන "Hospitality Science" කරන අය ඔක්කොම හිටිය 4 දෙනෙක්. (රoගි, කවි, ගොඩ්ෆ්රි , දිනේශ්), ඔන්න මගේ පලවෙනි ප්රiශ්ණෙ මම ගැන හැඳින්වීමක්. ඒකත් ඉවර උනා. ඒට පස්සෙ මගෙ French දැනුම බලන්න මගෙන් ෆ්රෙනන්ච් ප්රයශ්න ටිකක් ඇහුව. ඒකත් පාස්. ඊට පස්සෙ Cookery ප්රනශ්න ටිකකුත් ඇහුව. අන්තිමට ඉතින් සින්දුවකුත් කියල, ස්තුති කතාවකුත් කරල මගේ වාරෙත් ඉවර උනා.
සුපුන්ට කිව්ව English song එකකට සිoහල විදියට නටන්න කියලා මේ අතරේ නවම්මලී සහ ප්රyසාද් අපිට තේ ටිකකුත් හැදුව. හැබැයි ඉතින් overall අපි සෙට් එක වැඩිය රැග් උනේ නම් නැහැ. අපි ඕක පස්සෙ මතක් කරල හිනා වෙච්ච වෙලාවල් තිබ්බ. අපේ Seniors ල ටික නම් අපිව රැග් කරන්න ගිහින් ගොඩක් රැග් උනා. (මම හිතනව රoගි මේක කියවල මළ පනින එකක් නැහැ කියල) :) මොකක් උනත් එදා ආපු ගොඩක් අය අද හොඳ යාලුවො.